55 χρόνια Κουβανική Επανάσταση

Τις πρώτες ώρες της 1^ης Γενάρη 1959 ο Γενικός Κομαντάντε Φιδέλ Κάστρο Ρουζ, 

μιλώντας μέσω του Radio Rebelde διέταξε τον αντάρτικο στρατό να συνεχίσει

 τις επιχειρήσεις και κάλεσε τον λαό να προετοιμαστεί για μια γενική απεργία 

που θα εμποδίσει την ματαίωση του θριάμβου..

1/1/1959

·         Ο Φιδέλ Κάστρο μπαίνει στο Σαντιάγκο  και ανακοινώνει την επικείμενη πορεία του προς την Αβάνα. Η ημέρα αυτή καθιερώνεται σαν η μέρα του θριάμβου της Επανάστασης.

2/2/1959

·         Αρχίζει η  γενική απεργία (μέχρι 4/1) που προκήρυξε ο Φιδέλ για την στήριξη της Επανάστασης.

·         Ο κομαντάντε Καμίλο Σιενφουέγος, διοικητής της Φάλαγγας Νο 2 “Antonio Maceo” καταλαμβάνει το στρατόπεδο Columbia.

3/1/1959

·         Ο κομαντάντε Ερνέστο Τσε Γκεβάρα,, διοικητής της Φάλαγγας Νο 8 “Ciro Redondo” καταλαμβάνει το στρατόπεδο Fortaleza de la Campaña στην Αβάνα.

5/1/1959

·         Ιδρύεται η  Εθνική Επαναστατική Αστυνομία (PNR).

8/1/1959

·         H φάλαγγα   του Φιδέλ (Caravana de la Victoria) εισέρχεται πανηγυρικά στην Αβάνα.

21/1/1959

·         Ένα εκατομμύριο κουβανοί διαδηλώνουν μπροστά στο τότε Προεδρικό Μέγαρο (Μουσείο της Επανάστασης σήμερα)  ενάντια στην καμπάνια των ξένων πρακτόρων στα διεθνή ΜΜΕ για το υποτιθέμενο λουτρό αίματος στην χώρα. Η διαδήλωση αυτή, έγινε γνωστή σαν «Επιχείρηση Αλήθεια» (Operación Verdad)  και συνέπεσε με την επέτειο του θανάτου του Λένιν.

 Για να εξηγήσουμε την σημασία της επαναστατικής νίκης, στην οποία έχουμε αφιερώσει αυτή την ημερίδα, επιτρέψτε μου να επαναλάβω αυτό που αναφέρει η Έκθεση του Πολιτικού Γραφείου στην Πέμπτη Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του Κόμματος:

Οι FAR (Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις) γεννήθηκαν χωρίς τίποτα, όσο αφορά τον εξοπλισμό τους, αλλά με απόλυτο σεβασμό στην Ιστορία καθώς γεννήθηκαν από τον λαό. Το καλύτερο σχολείο τους ήταν ο αγώνας.

Ένα παράδειγμα που το επιβεβαιώνει: εδώ και αιώνες η μάχη των Θερμοπυλών  ήταν ο μεγάλος θρύλος, 300 Σπαρτιάτες αν και ήξεραν ότι θα πεθάνουν ηρωικά, δεν μπόρεσαν να νικήσουν τους χιλιάδες και καλύτερα οπλισμένους Πέρσες.

 Για να αποκρουστεί η τελευταία επίθεση  των δυνάμεων της τυραννίας του Μπατίστα το καλοκαίρι του 1958, λιγότερο από 300 αντάρτες, υπό την διοίκηση του Γενικού Κομαντάντε (Φιδέλ), αντιστάθηκαν και νίκησαν αντιμετωπίζοντας 10.000 στρατιώτες με τανκς, πυροβολικό, με όλη την αεροπορία, μέχρι και το ναυτικό, τις τρείς φρεγάδες της Καραϊβικής,    που μάχονταν  εναντίον τους  νότια της Σιέρα Μαέστρα.

Ήταν ανίκητοι γιατί ήξεραν γιατί μάχονταν  και είχαν εμπιστοσύνη στον θρίαμβό τους. Θα περάσουν αιώνες και παρ ότι ακόμη και σήμερα το αρνούνται οι εχθροί μας , για αυτή την νίκη, που ήταν αποφασιστική για τον πόλεμο, και όπως είπε ο Τσε «έσπασε την ραχοκοκαλιά του στρατού της τυραννίας» , θα μιλούν  όπως μιλούν για την μάχη στα Στενά των Θερμοπυλών. Με μια διαφορά όμως, εκείνοι έπεσαν ηρωικά μέχρι τον τελευταίο, οι 300 αντάρτες που εκείνη την στιγμή βρέθηκαν στην Σιέρα Μαέστρα κάτω από την διοίκηση του Γενικού Κομαντάντε ΝΙΚΗΣΑΝ !

Από ομιλία του Ραούλ Κάστρο στο κλείσιμο της Ημερίδας που οργανώθηκε από τις Επαναστατικές Ένοπλες Δυνάμεις (FAR) της Κούβας στα μέσα του 1996 με θέμα την επίθεση των δυνάμεων του Μπατίστα στη Σιέρα Μαέστρα το καλοκαίρι του 1958 για να εξολοθρεύσει τον Επαναστατικό Στρατό.

Η Επανάσταση συνεχίζει  τον ίδιο δρόμο, χωρίς να δεσμεύεται από κανέναν απολύτως, παρά μόνο από τον λαό!

Ανέφερε ο Ραούλ κλείνοντας την ομιλία του στην κεντρική εκδήλωση για τα 55 χρόνια της Επανάστασης στο Σαντιάγκο  την πρωτοχρονιά.